به روز سوم ماه شعبان سال چهارم هجرت ، دومین فرزند برومند حضرت على و فاطمه، که درود خدا بر ایشان باد، در خانه‏ ى وحى و ولایت، چشم به جهان گشود.
چون خبر ولادتش به پیامبر گرامى اسلام (ص) رسید، به خانه‏ ى حضرت على و فاطمه (ع) آمد و اسماء را فرمود تا کودکش را بیاورد.اسماء او را در پارچه‏ اى سپید پیچید و خدمت رسول اکرم (ص) برد،آن گرامى به گوش راست او اذان و به گوش چپ او اقامه گفت.
به روزهاى اول یا هفتمین روز ولادت با سعادتش، امین وحى الهى، جبرئیل، فرود آمد و گفت: سلام خداوند بر تو باد اى رسول خدا، این نوزاد را به نام ‏پسر کوچک هارون‏ «شبیر» که به عربى‏«حسین‏» خوانده مى‏شود، نام بگذار. چون على (ع) براى تو بسان هارون براى موسى بن عمران است جز آنکه تو خاتم پیغمبران هستى.
و به این ترتیب نام پر عظمت ‏«حسین‏» از جانب پروردگار، براى دومین فرزند فاطمه انتخاب شد.
به روز هفتم ولادتش، فاطمه‏ زهرا که سلام خداوند بر او باد، گوسفندى را براى فرزندش به عنوان عقیقه کشت، و سر آن حضرت را تراشید و هم وزن موى سر او نقره صدقه داد.
حدیث ولادت عشق
رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم فرمودند:
هنگام ولادت حسین در شب جمعه ، جهت بزرگداشت او، خداوند متعال دستور داد
تا فرشتگان ماءمور جهنم آتش آنرا بر اهل جهنم خاموش ‍ کنند و فرشتگان
بهشتى بهشت را بیارایند و حورالعین خود را زینت داده و به دیدار هم روند
و دیگر فرشتگان تسبیح و حمد و سپاس خداى را در صف هاى بهم پیوسته بپا
دارند و جبرییل جهت تهنیت و شادباش گفتن به محضر پیامبر اکرم در هزار
گروه که هر گروهى یک میلیون فرشته است ، فرود آید و به محمد صلى الله
علیه و آله و سلم بگوید:
من او را حسین نام نهادم . او را شرورترین شخص زمان او، که سوار بر
بدترین چهارپاست به قتل مى رساند؛ واى بر قاتل حسین و پیشواى او که دستور
قتل را صادر نمود؛ من از کشنده حسین بیزار و او نیز از من بیزار است ؛
زیرا در روز قیامت جرمى بالاتر از قتل حسین نیست که با مشرکان در آتش
جهنم خواهد شد؛ آتش دوزخ به قاتل حسین مشتاق تر از بهشت به بهشتیان است .
جبرییل را هنگام هبوط، یکى از فرشتگان الهى دید و پرسید:
امشب چه شده ؟ آیا قیامت اهل دنیا به پا شده است ؟
جبرییل فرمود:
براى محمد فرزندى به دنیا آمده که خداوند متعال مرا جهت اظهار تهنیت به
محضرش ، فرستاد.
آن فرشته گفت :
اى جبرییل ! قسم به آفریننده مان ، وقتى به حضور محمد شرفیاب شدى ، اسلام
مرا به او برسان و از قول من به او بگو که بحق کودک نو رسیده ات ، از
پروردگارت بخواه تا از من خشنود شده و بالها و مقام و منزلت مرا در بین
فرشتگان به من باز گرداند.
پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم که ضمن دریافت تهنیت و تحیت الهى
از جبرییل ، از شهادت حسین علیه السلام آگاهى یافته بود، فرمود:
قاتل حسین از امت من نیست ؛ و من و خداوند متعال از ایشان بیزار هستیم .
و به دنبال این ، حضرت نزد فاطمه زهراء علیها السلام آمد و خبر شهادت
ریحانه خود را به دخت گرانقدرش داد و زهراء علیها السلام اشک ریخت و
فرمود:
اى کاش او را به دنیا نیاورده بودم
دراینحال رسول اکرم صلى الله علیه و آله و سلم فرمود:
امامان بعد از حسین ، از وى آفریده خواهند شد.
حضرت نام یک یک ایشان را تا امام زمان ، مهدى عج الله تالى فرجه الشریف ،
اظهار فرمود و گفت :
عیسى بن مریم پشت سر او نماز خواهد خواند.
در این لحظه ، فاطمه علیها السلام را آرامش فرا گرفت و سپس جبرییل تقاضا
و درخواست آن فرشته را بیان فرمود و رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم
حسین را به آغوش گرفت و به آسمان اشاره کرد و فرمود:
بارالها! به حق این مولود بر تو بلکه به حق تو بر این مولود و بر جدش ،
محمد، و ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب ، اگر حسین ، فرزند على و
فاطمه ، را نزد تو قدر و منزلتى است ، از درداییل خشنود شود و بال ها و
مقام و منزلتش را براى او برگردان
روایت گهواره
خداوند متعال ولایت امیرالمؤمنین على علیه السلام را براى فرشتگان اظهار
نمود و همه ملائکه جز فطرس آنرا پذیرفتند و از اینرو خداوند متعال بال او
را شکست . هنگام ولادت امام حسین علیه السلام ، وقتى جبرییل جهت عرض
تهنیت و شادباش به محضر رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم مى آمد، فطرس
به او گفت :
مرا نزد محمد ببر و حاجت مرا به او بگو تا برایم دعا کند.
وقتى جبرییل براى رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم حاجت فطرس را اظهار
نمود، حضرت ، ولایت على علیه السلام را به او عرضه کرد و بعد از پذیرفتن
او، پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم فرمود:
شاءنک بالمهد فتمسح به و تمرغ فیه .
بر تو یاد آن گهواره ؛ خود را به آن بچسبان و او را در بر گیر.
فطرس خود را در حالیکه رسول اکرم صلى الله علیه و آله و سلم براى او دعا
مى کرد، به گهواره چسباند و خداوند متعال توبه اش را پذیرفت و بعد از
بهبودیش به رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم گفت :
در قبال این لطف و مرحمت ، زیارت و سلام و درود هر کسى را براى امام حسین
علیه السلام ، به وى ابلاغ مى کنم .